بسیاری آن را پروژه ای مربوط به آینده قلمداد کرده اند: سرمایه گذاری 10.75 میلیارد دلاری برای اتصال هنگ کنگ به شبکه ریلی سریع السیر چین. ایستگاه قطار وست کولون که روزهای گذشته در هنک کنگ افتتاح شد، به عنوان یک ایستگاه زیرزمینی مورد استفاده قرار خواهد گرفت و روزانه بیش از 80.000 مسافر را به خود خواهد دید. بدین ترتیب مدت زمان سفر ریلی از هنگ کنگ به شهر گوانگجو در چین از 2 ساعت به 47 دقیقه کاهش خواهد یافت. اما ساخت این سازه زیبا و موجی شکل جنجال برانگیز شده است زیرا این زیرساخت جدید آینده ای جدید را در هنگ کنگ رقم می زند که بسیاری از ساکنان کشور خواهان آن نیستند.
منتقدان با انتقاد شدید از این ایستگاه 400.000 متر مکعبی و مسئولان بخش ریلی هنگ کنگ، به هزینه سرسام آور پروژه که 30 درصد بیشتر از پیش بینی ها بود اشاره کرده اند. همچنین آن ها می گویند در شرایطی که از قبل سیستم ریلی کارآمد مرتبط با چین در کشور وجود داشته، چنین سرمایه گذاری سنگینی برای ساخت یک خط ریلی سریع السیر هیچ توجیه عقلانی ندارد. اما درگیری بین موافقان و مخالفان در این کشور تشکیل شده از مهاجران به همینجا ختم نمی شود.
اگر چه هنگ کنگ جزیی از خاک چین به شمار می آید اما توسط مرز ثابت از سرزمین اصلی چین جدا شده و توسط یک سیستم قانونی مجزا اداره می شود، سیستمی که از یک آزادی سیاسی و حقوقی بی سابقه برخوردار است که در خاک اصلی چین یافت نمی شود. یکی از مخالفان سیاسی این پروژه که از آن با نام «قطار تروا» یاد می کند می گوید که این خط ریلی جدید و پرهزینه قلب شهر را هدف قرار داده، جایی که ماموران چینی مهاجرت که در ترمینال حضور دارند قادر خواهند بود قوانین چین را در خاک هنگ کنگ و برای اولین بار اعمال کنند.
نگرانی ها در مورد توانایی دولت چین در اجرای قوانین سختگیرانه ود در داخل شهر هنگ کنگ در سال های اخیر افزایش یافته است، نگرانی هایی که اولین بار در سال 2015 و با انتقال اجباری یک کتابفروشی هنگ کنگی به خاک چین ایجاد شد. با آغاز به کار این ایستگاه جدید، بخشی از آن و بخش های مربوط به قطارهای در حال حرکت از/به چین به کنترل ماموران و سیستم قضایی چین درخواهد آمد.
لام چونگ تینگ، یک سیاستمدار هنگ کنگی در اشاره به روابط سیاسی منحصربفرد شهر با چین چنین می گوید:«به نظر من این موضوع بی سابقه بوده و اصل یک کشور و دو سیستم را نقض خواهد کرد. این قضیه استقلال هنگ کنگ را تهدید می کند».
در گذشته، توسعه پروژه های زیرساخت مهم هنگ کنگ با دوره هایی از ناآرامی و تنش در خاک اصلی چین همزمان می شد و این موضوع باعث گردید که مقامات چینی از این موضوع به دلایل امنیتی سوء استفاده نمایند. خط راه آهن کولون-کانتون در سال 1912 تکمیل شد و ساخت اولین تونلی که از بنادر منطقه عبور می کرد نیز در دهه 1970 به پایان رسید. این پروژه ها نمونه هایی از توسعه های زیرساختی هستند که در شرایط ناپایدار در دولت چین به وقوع پیوستند. مورد اول در دورانی که سلسله ژینگ در چین ساقط شد انجام گرفت و مورد دوم نیز در دوران انقلاب فرهنگی چین تکمیل شد. در حالی که پروژه های دوره استعماری گذشته سهم زیادی در افزایش اعتماد مردم هنگ کنگ به آینده این شهر داشت اما پروژه های اخیر باعث بروز نگرانی در میان ساکنان هنگ کنگ شده است. یکی از پروژه های جدید دیگری که مایه نگرانی مردم شهر شده، ساخت طولانی ترین پل دریایی جهان است که هنگ کنگ، ماکائو و سرزمین اصلی چین را به یکدیگر متصل می کند.
اما دولت هنگ کنگ این ایستگاه قطار سریع السیر را ابزار مناسبی برای حمل و نقل خارج از مرز بین دو منطقه و البته ابزاری برای بهبود و افزایش فرصت های اقتصادی شهر می داند. فرانک چان، وزیر حمل و نقل و مسکن هنگ کنگ، این پروژه را «لحظه ای تاریخی» توصیف کرده و چنین می گوید:«این خط آهن تبادلات تجاری و فرهنگی بین هنگ کنگ و شهرهای سرزمین اصلی را افزایش داده و شرایط هنگ کنگ به عنوان یک هاب حمل و نقل مهم را بهبود خواهد بخشید».
این خط آهن سریع السیر هنگ کنگ را به 44 مقصد دیگر در سرزمین اصلی چین متصل خواهد کرد، از جمله پکن، پایتخت کشور. موافقان طرح بر این باورند که خط آهن جدید می تواند بالاخره هنگ کنگ را نیز به توسعه سریع و تولید ناخالص داخلی بالای دیگر شهرهای چین برساند. این ایستگاه 15 خطه با معماری سفید و درخشان خود توسط کمپانی بین المللی Aedas طراحی شده است.
فضاهایی مانند سالن سوار شدن و پیاده شدن مسافران، پلتفرم های بلند و کوتاه، تزیینات و امکانات در نظر گرفته شده برای بخش مهاجرت طوری ترکیب شده اند که فضای خالی بزرگ تری ایجاد شود تا بتوان آسمان شهر را بهتر مشاهده کرد. از دیگر ویژگی های این ایستگاه می توان به سقف چمن کاری شده با هدف ایجاد محیطی طبیعی اشاره کرد. در حالی که هزینه ساخت این ایستگاه راه آهن توسط دولت هنگ کنگ تامین شده، طراحی های اصلی شباهت زیادی به ایستگاه های قطار آن طرف مرز بوده و در کل با سازه هایی که توسط دولت چین ساخته شده شباهت غیرقابل انکاری دارد.
چین ساخت خط راه آهن سریع السیر خود را به طور جدی در سال 2008 آغاز کرد. در عرض تنها یک دهه، 15.500 مایل خط آهن کار گذاشته شد که شبکه راه آهن چین را به طولانی ترین شبکه در سراسر جهان تبدیل کرد. گفته می شود که روزانه بیش از 4 میلیون نفر با استفاده از راه آهن سریع السیر چین مسافرت می کنند. صدها ایستگاه جدید یا نوسازی شده در یک سال اخیر برای خدمت رسانی به خطوط سریع السیر راه آهن چین افتتاح شده اند.
برای رزرو آنلاین هتل و اطلاع از قیمت بهترین هتل های ایران به سایت ایران هتل آنلاین مراجعه نمایید.
