فرقی نمی کند در چه فصلی از سال باشیم، روزهای پاک و هوایی یکدست و تمیز در پایتخت پرغوغای این روزها گاهی اوقات بیشتر شبیه

  گاهی اوقات ما آدم ها در طول زندگی کوتاه و بلندمان آنقدر درگیر ابعادی از زندگی می شویم که سبب می شود سایر ابعاد

کوچه های و خیابان های قدیمی همیشه جز جدایی ناپذیر خاطره های ما هستند، زیرا حتی اگر خود ما هم خاطره ای از خیابان ها

  گاهی زندگی در شهرهای بزرگ و شلوغ برای همه کسالت بار می شود، در این مواقع لازم است که از شهر فاصله بگیریم و

  کشور ایران پر از روستاهایی است که لذت دیدار از آنها تمام نشدنی است. هر یک از این روستاها جاذبه هایی دارد و به

استریت فود که به معنی خیابان غذا می باشد، در پیاده راه خیابان باب همایون و همجواری خیابان سی تیر تهران واقع شده است. در

اولش صدای واگن اسبی می آمد اما کم کم سر و کله ماشین دودی ها پیداشد، بعد هم که پای آسفالت و اتول های نو

اغلب بازدیدکنندگان و توریستان زمان کمتری در تهران صرف می کنند و حتی مردم محلی نیز توصیه می کنند وقت خود را بیشتر در شهرهای

گاهی رویاهایی در سر می‌پرورانیم که تصور می‌کنیم هرگز به وقوع نمی‌پیوندد، مثلا رویای سفر در زمان، چه سفر به آینده و چه سرک‌کشیدن در

انس انسان با طبیعت امری انکارناپذیر است، تمایلی فطری که آدم ها را به سوی جنگ ها، کوه ها، دریاها و … می کشاند تا